جراحی پلاستیک

زن باردار به چه ویتامین هایی نیاز دارد؟

در بیشتر موارد تأمین این ویتامین‌ها از طریق رژیم غذایی مقدور است، اما در شرایط خاص از مکمل‌های ویتامین – مواد معدنی استفاده می‌شود. در این بحث به ویتامین های مورد نیاز در دوران بارداری اشاره می کنیم.

اسیدفولیک

ویتامین های مورد نیاز در باردرای

اسیدفولیک در تولید و تقسیم سلول‌ها از جمله سلول‌های قرمز خونی نقش دارد
یکی از مهم‌ترین ویتامین‌ها در زمان بارداری (خاصه اوایل) و قبل از آن اسیدفولیک است. اسیدفولیک که فولات نیز نامیده می‌شود، یکی از ویتامین‌های گروه B است.

این ویتامین عمدتاً در سبزیجات برگ سبز مانند کلم و اسفناج، حبوبات و مغزها وجود دارد. اسیدفولیک در تولید و تقسیم سلول‌ها از جمله سلول‌های قرمز خونی نقش دارد.

کمبود اسیدفولیک در زمان بارداری ممکن است باعث نقص لوله عصبی در جنین شود. نوزادان مبتلا به این بیماری ممکن است عمر کوتاهی داشته باشند و یا تا آخر عمر ناتوان باشند.

نقص لوله عصبی عمدتاً در ۲۸ روز اول بارداری ایجاد می‌شود، زمانی که احتمال دارد مادر از بارداری خود بی‌اطلاع باشد. به همین دلیل مهم است که تمام زنان در سنین باروری به ویژه زنانی که قصد بارداری دارند اسیدفولیک کافی مصرف کنند. مرکز پیشگیری و کنترل بیماری‌ها (CDC) توصیه می‌کند که تمام زنان در سنین باروری روزانه ۴۰۰ میکروگرم از این ویتامین دریافت کنند. مصرف مقدار کافی اسیدفولیک ۳ ماه پیش از بارداری بسیار مهم است. مقدار توصیه شده در زمان بارداری ۶۰۰ میکروگرم در روز است که ۲۰۰ میکروگرم بیش از قبل از بارداری است.

دریافت ۱۲۰۰ میلی گرم کلسیم در روز برای زنان باردار ضروری است. اگر این میزان کلسیم به بدن زنان باردار نرسد آنها با احتمال بیشتری در معرض ابتلا به پوکی استخوان قرار می گیرند زیرا جنین در حال رشد کلسیم مورد نیاز خود را از طریق استخوان های مادر دریافت می کند.

از این رو مادران باید از دریافت روزانه این میزان اطمینان حاصل کنند. علاوه بر این کلسیم به ساخته شدن استخوان های کودک کمک کرده در کاهش فشار خون مادر مؤثر است، در حالی که از فشار خون ناشی از کمبود کلسیم در ایام بارداری نیز جلوگیری می کند. همچنین کلسیم تأثیرات مثبتی نیز بر وزن کودک هنگام تولد دارد.

داروهای مکمل کلسیم حاوی ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلی گرم کلسیم است و زنان باید بقیه این میزان را از طریق نوشیدن شیر و محصولات لبنی تأمین کنند.

عدم دریافت کلسیم به میزان کافی در موارد حاد می تواند، عوارض خطرناکی را به دنبال داشته باشد. برای مثال کودکان آنها در معرض خطر ابتلا به مسمومیت ناشی از سرب قرار می گیرند.